Kamera termowizyjna pozwala na rejestrowanie promieniowania podczerwonego emitowanego przez powierzchnie obiektów.
W ten sposób uzyskuje się obraz termiczny, w którym temperatura każdego punktu na powierzchni obiektu jest przedstawiona za pomocą różnych kolorów albo odcieni szarości.
Dzięki temu badacz może określić, gdzie występują anomalie temperaturowe, które mogą wskazywać na problemy w badanym obiekcie.
Emisyjność materiału to ważna cecha, która wpływa na dokładność pomiarów temperatury uzyskiwanych za pomocą kamery termowizyjnej.
Emisyjność określa zdolność powierzchni obiektu do emitowania promieniowania podczerwonego w stosunku do emisji ciała doskonale czarnego o takiej samej temperaturze.
Wartość emisyjności zwykle wynosi od 0 do 1, gdzie 1 oznacza, że powierzchnia emituje promieniowanie podczerwone w sposób doskonały, a 0 oznacza, że nie emituje promieniowania podczerwonego w ogóle.
W celu uzyskania dokładnych pomiarów temperatury, ważne jest, aby operator kamery wiedział, jaką wartość emisyjności ma powierzchnia obiektu, którą chce zbadać, lub wykonał wcześniej próbę emisyjności.
Podsumowując, musimy znać właściwości badanego materiału, żeby pomiar został wykonany w sposób prawidłowy.